"Als je trouwe lieve makker een ster wordt en je achterblijft met intens verdriet, dan heb je ongekend van hem gehouden ookal wilde je het niet. Verdriet en gemis, gemis kent pijn, maar zonder pijn geen houden van en wat was 'houden van jou' eenvoudig en fijn".
Na bijna 16 jaar hebben wij gedag moeten zeggen tegen onze vriend. Billi kwam bij ons als "bolletje wol". Met zijn haren wild en door de war is hij vanaf dag 1 onderdeel van ons gezin geweest. Billi was geen gewone hond, hij was familie. Andere hondenbezitters gaven hem altijd complimenten want Bil had 'mensenogen'. En wanneer je in zijn ogen keek zag je enkel liefde, puurheid, (over) enthousiasme, opgewektheid , (beetje) gekkigheid en loyaliteit. Waar wij waren, was Bil mannetje pikomhoog. Geen waddeneiland of bos was te gek. Ook al zijn wij fysiek gescheiden, Billi blijft onze vriend en 's avonds laat als alleen het lampje in de nacht hoog aan de hemel staat, kijken we op, denken we aan Bil en proosten we op het leven en op onze vriend.
.
Fam. Van Rooijen.jpg)
Kerk Avezaath